در آستانه دوسالگی به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان و تشدید فشارهای همه‌جانبه بر زنان، شماری از فعالان حقوق زن، روز شنبه ۲۱ مرداد، در شهرهای کابل و تخار تجمعهای اعتراضی خیابانی برگزار کردند.
منابع آگاه به ایندیپندنت فارسی گفتند که طالبان هر دو تجمع اعتراضی را با خشونت سرکوب کردند.
یک منبع مطلع از میان معترضان در کابل با ارسال ویدیویی گفت که نیروهای طالبان زنان معترض را در مرکز شهر کابل محاصره کردند و با تهدید و خشونت، تجمعهای اعتراضی را برهم زدند. این زنان با فرار از محل تجمعهای اعتراضی، در کوچه‌های شهر به اعتراض خود ادامه دادند.
در همین حال، شماری از زنان در شهر تالقان مرکز استان تخار در شرق افغانستان نیز در اعتراض به سرکوب و حذف زنان از جامعه به دست طالبان، دست به تجمع اعتراضی زدند. این زنان با شعار «مرگ بر ستمگر، چه طالب باشد چه لابی‌گر» تلاش‌های لابیگران طالبان برای به‌رسمیت شناخته شدن این گروه را نکوهش کردند و خواستار توجه جهان به وضعیت وخیم زنان و حقوق بشر در افغانستان شدند.
اعتراض خیابانی زنان در کابل و تخار در حالی انجام شد که در دو سال گذشته، زنان در اعتراض‌های خیابانی در شهرهای مختلف افغانستان با خشونت و شکنجه شدید از طرف طالبان روبرو شده‌اند. طالبان تاکنون ده‌ها زن معترض را بازداشت کرده‌اند. عده‌ای از این بازداشت‌شدگان زمان زیادی را در زندان‌های طالبان گذرانده‌اند و عده‌ای دیگر نیز به شکل مرموزی ناپدید شده‌اند.
برخورد خشن طالبان برای سرکوب زنان معترض سبب شد که میزان تجمعهای خیابانی زنان شدیدا کاهش یابد. با این حال، مبارزات زنان از طریق فضای مجازی و نیز در محلات سرپوشیده، همچنان در دو سال گذشته ادامه یافته است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
هم‌زمان با برگزاری تجمعهای خیابانی روز شنبه در کابل و تخار، زنان در بدخشان و اسلام‌آباد نیز در اعتراض به سیاست حذف و سرکوب زنان از طرف طالبان، تجمعهای اعتراضی برگزار کردند و از کشورهای جهان خواستند که از به‌رسمیت شناختن طالبان خودداری کنند.
جنبش زنان عدالت‌خواه و جنبش زنان افغانستان برای برابری، دو گروه مدافعان حقوق زنان، روز شنبه با برگزاری یک گردهمایی در شهر اسلام‌آباد پاکستان، قطعنامه‌ای را منتشر کردند و در آن از جامعه بین‌المللی و سازمان ملل خواستند که به جزئیات گزارش‌های حقوق بشری در افغانستان که نشان‌دهنده خشونت و سرکوب گسترده مردم به‌ویژه زنان و اقلیت‌ها به دست طالبان است، توجه کنند و در زمینه به‌رسمیت شناختن طالبان این مسائل را در نظر داشته باشند.
در این قطعنامه همچنین آمده است: «روزانه در سراسر افغانستان هزاران مورد جرم، تجاوز و بی‌قانونی به وقوع می‌پیوندد که از چشم رسانه‌ها و سازمان‌های حامی حقوق بشر پنهان می‌ماند و قربانی بیشتر این جنایات نیز زنان و دختران‌اند.»
این زنان گفته‌اند که جامعه بین‌المللی باید در چنین وضعیتی، در کنار زنان افغانستان بایستد و از از آنان حمایت کند.
در این قطعنامه آمده است: «ما هرگونه تعامل با طالبان را مردود دانسته و تنها راه حل بحران افغانستان را زمینه‌سازی برای تشکیل یک حکومت ملی فراقومی، مبتنی بر انتخابات و خواست مردم و پاسخگو به مردم می‌دانیم که به قوانین بین‌المللی احترام بگذارد و با جهان تعامل مثبت داشته باشد.»
این خواسته‌ها تاکنون از طرف همه گروه‌های زنان معترض که در داخل افغانستان فعالیت داشته‌اند، مطرح شده است. با این حال، برخی از زنان در حمایت از طالبان در نشست‌های بین‌المللی خواستار به‌رسمیت شناخته شدن این گروه شده‌اند.
